ВОСХИТУВАЧКИ ФАКТ: На 14 мај 1948 година, според резолуцијата на Обединетите нации една година предходно, израелската нација ја прогласила својата независност, а евреите од целиот свет за прв пат имале сопствена нација по речиси два милениуми.
По еврејскиот револт против римјаните во 66 година од н.е., неколку години војување кулминирале со уништувањето на храмот и градот Ерусалим. Иако помали популации на еврејскиот народ останале во областа за неколку стотини години, нацијата никогаш повеќе не била иста. Сепак, покрај сите судири, Израел бил обновен по Втората светска војна и останал до ден-денес.
Историјата на Израел е циклус на освојување, пораз и национална реставрација. Од време на време, дури и кога опстанокот на нацијата изгледал целосно безнадежен, Бог ги ослободил од своите проблеми и повторно ги поставил. Дури и во средината на освојувањето од страна на Вавилон, што било најлошиот ужас што Израел го видел до тој момент, кога евреите изгладнувале и умирале, Божјето ветување им било: „Твојот грев е искупен, Сионска ќерко, веќе не ќе те водат во прогонство.“ (Плач Еремиин 4:22; Библија)
Како израелците со вера, христијаните можат да имаат исти гаранции за избавување. Бог се одвраќа само од Неговите деца поради нивните гревови. Кога ќе се покаеме и се свртиме назад кон Бога, Тој е веродостоен да ни ги прости гревовите и да ни се обрати. Како христијани, не се радуваме на воспоставувањето на земното христијанско царство. Наместо тоа, ние копнееме за Новиот Ерусалим, „подобра, односно по небесната земја“ (Евреите 11:16; Библија), и Бог ќе нѐ одведе во таа земја.
КЛУЧЕН БИБЛИСКИ ТЕКСТ
„Ќе Ме барате и ќе Ме најдете, зашто ќе Ме барате со сето свое срце. И ќе оставам да Ме најдете – зборува Господ, ќе ја изменам вашата судбина и ќе ве соберам од сите места каде што ве истерав, зборува Господ. И ќе ве вратам во местото откаде ве одведов на заточение.“ (Еремија 29:13.14; Библија)
