ВОСХИТУВАЧКИ ФАКТ: Девет години по смртта на неговиот господар, кучето по име Хачико секој ден го чекал враќањето на својот господар на железничката станица, каде што последен пат го видел. Токму кога возот би пристигнал, верното куче ќе се појавило. Секогаш разочарано, никогаш не престанало да чека до денот кога умрело.
Еден зимски ден во Јапонија, професор Уено го донел дома тримесечно куче Акита по име Хачико. Секое утро Хачико го следел професорот до железничката станица, а секое попладне, непосредно пред 3 часот, ќе се врател со нетрпение да го поздрави својот господар додека се враќал од работа.
Кучето имало само една и пол година кога, едно попладне, не го видел својот господар меѓу патниците кои излегувале од возот. Професорот Уное претрпел фатална церебрална хеморагија тој ден, додека држел предавања. Разочаран, Хачико се вратил следниот ден, токму во времето кога го очекувал враќањето на својот господар. Ден за ден, кутрото куче верно се враќал во железничката станица, чекајќи го својот сакан господар. Времето не ја поткопала лојалноста на Хачико и се надевал дека повторно ќе го види лицето на својот господар.
Нашиот господар нѐ поучува да чекаме и да бидеме подготвени за Неговото враќање. Дали чекаме со искреноста и верноста на Хачико? Или времето ја ослабува нашата сигурност во скорото враќање на нашиот Господ Исус? За разлика од Хачико, кој залудно чекал, ние го имаме ветувањето: „Зашто видението е сепак за определеното време: брза кон исполнувањето, и нема да излаже; па, и ако се забави, чекај го, зашто навистина тоа ќе дојде и не ќе се забави.“ (Авакум 2:3; Библија). Со оваа гаранција, да ја зголемиме нашата трудољубивост за да Го чекаме, да се молиме и да работиме во овој брзо-затворлив временски прозорец, пред Исус да престане со Своето посредување за човештвото.
КЛУЧЕН БИБЛИСКИ ТЕКСТ
„Но ако оној слуга рече во своето срце: ‘Мојот господар нема да дојде скоро,’ па почне да ги бие момчињата и момичињата, да јаде, да пие и да се пијани; господарот на тој слуга ќе дојде во ден, кога не го очекува, и во час, што не го знае, и ќе го расече и ќе ја одреди неговата судбина со неверните.“ (Лука 12:45.46; Библија)
