ВОСХИТУВАЧКИ ФАКТ: За првите 5800 години од човечката историја, ако некој сакал да запали оган, тој морал да трие две стапчиња или да направи искри со крем и челик.
Но, во 1826 година, Џон Вокер, аптекар во Англија, се обидувал да развие нов експлозив во неговата лабораторија. Додека работел на оваа нова мешавина на хемикалии, капката на супстанцијата се исушила на крајот од мешањето. Додека го чистел грутчето од стап, Џон го избришал подот и тој се запалил.
Џон направил неколку кибритчиња за да ги забавува пријателите, но на некој начин ја пропуштил својата практична вредност. Еден човек по име Самуел Џонс ја видел ова демонстрација, ја реализирал комерцијалната вредност и отишол во бизнисот со поубав кибрит. Џонс ги нарекол своите кибрити „Луцифер“.
Раните кибрити имале голем број проблеми. Пламенот бил нестабилен, а првичната реакција била прилично насилна. Исто така, мирисот произведен од топлиот кибрит бил непријатен, наводно, можел да се запали експлозивно, понекогаш фрлајќи искри на значително растојание. Друг проблем со раните кибрити била употребата на бел фосфор, кој се држел до кожата. Тоа било токсично и, според тоа, било забрането да се користи во многу земји.
Луцифер, исто така, се однесува на прекрасното и моќно ангелско битие кое паднало од небото. Во Библијата во книгата на Езекиел, 28-мата глава ги наоѓаме следниве зборови за овој брилијантен херувим: „Ти беше помазан херувим – заштитник, и Јас те поставив за тоа; ти беше на светата Божја гора, одеше среде огнени камења. Ти беше совршен во патиштата свои, од денот кога беше создаден, сѐ додека не се најде во тебе беззаконие.“ (стихови 14 и 15). Потоа за уништувањето на ова битие читаме: „…и Јас пуштив оган пред тебе, да те проголта; и Јас те претворив во пепел на земјата пред очите на сите, што те гледаат“ (стих 18).
Од Библијата за Луцифер, токсичниот и паднатиот ангел, знаеме дека еден ден ќе исчезне засекогаш (Еремија 28:19; Библија). Тој повеќе нема да фрла грев на „значително растојание“. Неговиот пламен ќе изгасне засекогаш.
КЛУЧЕН БИБЛИСКИ ТЕКСТ
„Како падна ти од небото, Денице, сине на зората! Се разби од земјата ти, кој ги угнетуваше народите.“ (Исаија 14:12; Библија)
